SYNOD O SYNODALNOŚCI W NASZEJ PARAFII
Mszą świętą 10 października ubiegłego roku papież Franciszek otworzył w Kościele powszechnym synod przebiegający pod hasłem "Ku Kościołowi synodalnemu: komunia, uczestnictwo, misja".
W naszej parafii powstał zespół synodalny, który średnio raz w miesiącu spotyka się w celu rozeznania konkretnych tematów dotyczących działalności Kościoła.
CO TO JEST SYNOD?
Słowo SYNOD pochodzi od greckich słów syn-razem i hodos – droga, jest więc naszą wspólną drogą. Synod zatytułowany „Ku Kościołowi synodalnemu: komunia, uczestnictwo i misja”, został uroczyście rozpoczęty w dniach 9-10 października 2021 r. w Rzymie, a 17 października w każdym Kościele partykularnym – między innymi w naszej diecezji. Poprzez ten synod papież Franciszek zaprasza cały Kościół do postawienia sobie pytania na temat, który jest decydujący dla jego życia i misji (o czym szczegółowo piszemy poniżej). Papież uważa, że droga synodalności jest drogą, której Bóg oczekuje od Kościoła trzeciego tysiąclecia.
KTO MOŻE WZIĄĆ UDZIAŁ?
Każdy, komu na sercu leży dobro Kościoła – również, jeśli do niego nie należy.
W Synodzie może wziąć udział KAŻDY, bo nikt nie jest wykluczony z Bożego planu zbawienia.
NA CZYM POLEGA DIECEZJALNY ETAP SYNODU?
Będziemy spotykać się raz w miesiącu (nie trzeba być na wszystkich spotkaniach ;-)), żeby z otwartością i życzliwością porozmawiać na zaproponowane przez Stolicę Apostolską tematy związane z Kościołem, podzielić się swoimi spostrzeżeniami, pragnieniami i oczekiwaniami. Nasze wnioski prześlemy biskupowi Andrzejowi Iwaneckiemu.
JAK BĘDZIEMY ROZMAWIAĆ?
Proces synodalny nie jest debatą ani gromadzeniem danych, lecz duchowym rozeznawaniem, SŁUCHANIEM SIEBIE NAWZAJEM I ZNAKÓW CZASU.
Poprzez to słuchanie i rozeznawanie chcemy ODKRYĆ (nie - wymyślić), o co Panu Bogu w Kościele chodzi. Odkrywanie tego nie może polegać na tym, że rozmawiamy tylko z tymi, z którymi się zgadzamy. Mamy świadomie dopuścić do głosu i wspierać w możliwości wypowiedzi tych, którzy się z nami nie zgadzają. Papież mówi, że "słuchanie tych, którzy mają takie same zdanie nie przynosi żadnych owoców".
Jakich postaw oczekuje od nas Papież?
1. Dzielenia się z odwagą i szczerością.
2. Pokory w słuchaniu.
3. Gotowości do zmiany opinii.
4. Otwarcia na zmianę.
5. Odrzucenia uprzedzeń i stereotypów.
6. WZBUDZANIA NADZIEI - chciejmy rozmawiać o oczekiwaniach i pragnieniach, a nie głównie o problemach.
O CZYM BĘDZIEMY ROZMAWIAĆ?
Oto 10 podstawowych tematów, o których chcemy rozmawiać. Pochodzą one z "Vademecum Synodu o Synodalności":1. TOWARZYSZE PODRÓŻY
W Kościele i w społeczeństwie jesteśmy na tej samej drodze, ramię w ramię. W naszym Kościele lokalnym kim są ci, którzy „podążają razem”? Kim są ci, którzy wydają się bardziej oddaleni? W jaki sposób jesteśmy wezwani, aby wzrastać jako towarzysze? Jakie grupy lub osoby pozostają na marginesie?
2. SŁUCHANIE
Słuchanie jest pierwszym krokiem, ale wymaga otwartego umysłu i serca, bez uprzedzeń. W jaki sposób Bóg przemawia do nas poprzez głosy, które czasami ignorujemy? W jaki sposób wysłuchiwani są świeccy, zwłaszcza kobiety i młodzi ludzie? Co ułatwia lub utrudnia nasze słuchanie? Jak dobrze słuchamy tych, którzy są na peryferiach? W jaki sposób jest włączony wkład osób konsekrowanych, mężczyzn i kobiet? Jakie są ograniczenia w naszej zdolności słuchania, zwłaszcza tych, którzy mają inne poglądy niż nasze własne? Jaka jest przestrzeń dla głosu mniejszości, zwłaszcza tych, którzy doświadczają ubóstwa, marginalizacji lub wykluczenia społecznego?
3. ZABIERANIE GŁOSU
Wszyscy są zaproszeni do mówienia z odwagą i parezją, to znaczy łącząc wolność, prawdę i miłość. Co umożliwia lub utrudnia odważne, szczere i odpowiedzialne wypowiadanie się w naszym Kościele lokalnym i w społeczeństwie? Kiedy i jak udaje nam się powiedzieć to, co jest dla nas ważne? Jak funkcjonują relacje z systemem medialnym (nie tylko z mediami katolickimi)? Kto przemawia w imieniu wspólnoty chrześcijańskiej i jak jest on wybierany?
4. CELEBROWANIE
„Podążanie razem” jest możliwe tylko wtedy, gdy opiera się na wspólnotowym słuchaniu Słowa i sprawowaniu Eucharystii. W jaki sposób modlitwa i celebracje liturgiczne inspirują i ukierunkowują nasze wspólne życie i misję w naszej wspólnocie? W jaki sposób inspirują najważniejsze decyzje? W jaki sposób krzewimy czynne uczestnictwo wszystkich wiernych w liturgii? Jaka przestrzeń jest dana na uczestniczenie w posłudze lektora i akolity?
5. WSPÓŁODPOWIEDZIALNI W NASZEJ WSPÓLNEJ MISJI
Synodalność służy misji Kościoła, do udziału w której powołani są wszyscy jego członkowie. Skoro wszyscy jesteśmy uczniami-misjonarzami, to w jaki sposób każda osoba ochrzczona jest powołana do uczestniczenia w misji Kościoła? Co przeszkadza ochrzczonym w byciu aktywnymi w misji? Jakie obszary misji są przez nas zaniedbywane? W jaki sposób wspólnota wspiera swoich członków zaangażowanych w służbę na rzecz społeczeństwa w różny sposób (zaangażowanie społeczne i polityczne, badania naukowe, nauczanie, krzewienie sprawiedliwości społecznej, ochrona praw człowieka, troska o środowisko itp.). W jaki sposób Kościół pomaga tym członkom przeżywać ich służbę społeczeństwu w sposób misyjny? W jaki sposób dokonuje się rozeznania wyborów związanych z misją i przez kogo?
6. DIALOG W KOŚCIELE I SPOŁECZEŃSTWIE
Dialog wymaga wytrwałości i cierpliwości, ale umożliwia także wzajemne zrozumienie. W jakim stopniu różne osoby w naszej wspólnocie spotykają się, aby prowadzić dialog? Jakie są miejsca i środki dialogu w naszym Kościele lokalnym? W jaki sposób krzewimy współpracę z diecezjami sąsiednimi, wspólnotami zakonnymi na danym terenie, stowarzyszeniami świeckich i ruchami itd.? W jaki sposób są rozwiązywane różnice poglądów, konflikty i trudności? Na jakie szczegółowe kwestie w Kościele i społeczeństwie powinniśmy zwrócić większą uwagę? Jakie doświadczenia dialogu i wspólnego zaangażowania mamy z wyznawcami innych religii i z osobami bez afiliacji religijnej? W jaki sposób Kościół prowadzi dialog i uczy się od innych instytucji społeczeństwa: świata polityki, ekonomii, kultury, społeczeństwa obywatelskiego i ludzi żyjących w ubóstwie?
7. EKUMENIZM
Dialog między chrześcijanami różnych wyznań, zjednoczonymi przez jeden chrzest, zajmuje szczególne miejsce na drodze synodalnej. Jakie relacje ma nasza wspólnota kościelna z członkami innych tradycji chrześcijańskich i wyznań? Co nas łączy i jak razem podążamy? Jakie owoce przyniosło nam wspólne podążanie? Jakie są trudności? Jak możemy zrobić następny krok we wspólnym podążaniu naprzód?
8. WŁADZA I UCZESTNICTWO
Kościół synodalny jest Kościołem uczestniczącym i współodpowiedzialnym. W jaki sposób nasza wspólnota kościelna określa cele, do których należy dążyć, drogę do ich osiągnięcia i kroki, które należy podjąć? W jaki sposób sprawowana jest władza lub zarządzanie w naszym Kościele lokalnym? W jaki sposób praca zespołowa i współodpowiedzialność są realizowane w praktyce? W jaki sposób i przez kogo przeprowadzane są ewaluacje? Jak są promowane posługi i odpowiedzialność świeckich? Czy mamy owocne doświadczenia synodalności na poziomie lokalnym? Jak funkcjonują organizmy synodalne na poziomie Kościoła lokalnego (Rady Duszpasterskie w parafiach i diecezjach, Rady Kapłańskie itd.)? Jak możemy promować bardziej synodalne podejście w naszym uczestnictwie i przewodzeniu?
9. ROZEZNAWANIE I PODEJMOWANIE DECYZJI
W stylu synodalnym podejmujemy decyzje poprzez rozeznawanie tego, co Duch Święty mówi przez całą naszą wspólnotę. Jakie metody i procesy stosujemy w podejmowaniu decyzji? Jak je można ulepszyć? Jak krzewimy branie udziału w podejmowaniu decyzji w strukturach hierarchicznych? Czy nasze metody podejmowania decyzji pomagają nam słuchać całego Ludu Bożego? Jaki jest związek między konsultacją a podejmowaniem decyzji i jak to realizujemy w praktyce? Jakich narzędzi i procedur używamy, aby promować przejrzystość i możliwość rozliczenia? Jak możemy wzrastać we wspólnotowym rozeznawaniu duchowym?
10. FORMOWANIE SIĘ W SYNODALNOŚCI
Synodalność pociąga za sobą otwartość na zmiany, formację i ciągłe uczenie się. W jaki sposób nasza wspólnota kościelna formuje ludzi, aby byli bardziej zdolni do „podążania razem”, słuchania siebie nawzajem, uczestniczenia w misji i angażowania się w dialog? Jaka formacja jest oferowana, aby wspierać rozeznawanie i sprawowanie władzy w sposób synodalny?
Papież Franciszek dał nam zadanie do wykonania. Miejmy nadzieję, że to zadanie nauczy nas choć trochę SYNODALNOŚCI - może dzięki temu kiedyś synodalność stanie się stylem życia i bycia Kościoła w świecie.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Pod patronatem Rady Komisji Episkopatu Polski do spraw Apostolstwa Świeckich działa strona internetowa www.synod.org.pl, będąca kopalnią wiedzy o synodzie jako takim, a także informująca o bieżących wydarzeniach związanych z trwającym synodem. Zachęcamy do zapoznania się z nią.