Adwent (z łac. adventus - przyjście, przybycie) to okres liturgiczny otwierający każdy nowy rok kościelny. Rozpoczyna się I Nieszporami niedzieli przypadającej po sobocie XXXIV tygodnia Okresu Zwykłego, kończy zaś przed I Nieszporami uroczystości Narodzenia Pańskiego w dniu 24 grudnia (niedziele i uroczystości liturgiczne mają I i II Nieszpory - Pierwsze Nieszpory odmawiane są wieczorem w dniu poprzednim, Drugie - w niedzielę lub uroczystość wieczorem). Długość Adwentu jest więc zmienna w poszczególnych latach, choć Adwent trwa zawsze cztery niedziele, czego wymownym symbolem są cztery świece, zapalane sukcesywnie na wieńcu adwentowym. Według tradycji cztery niedziele oznaczają cztery tysiące lat, które ludzkość czekała na przyjście Zbawiciela.
"Okres Adwentu ma podwójny charakter. Jest okresem przygotowania do uroczystości Narodzenia Pańskiego, przez którą wspominamy pierwsze przyjście Syna Bożego do ludzi. Równocześnie jest okresem, w którym przez wspomnienie pierwszego przyjścia Chrystusa kieruje się dusze ku oczekiwaniu Jego powtórnego przyjścia na końcu czasów. Z obu tych względów Adwent jest okresem pobożnego i radosnego oczekiwania" ("Ogólne normy roku liturgicznego i kalendarza", 39).
Zgodnie z tym Adwent dzieli się na dwie części:
- okres od początku Adwentu do 16 grudnia włącznie, kiedy wspominając pierwsze przyjście Chrystusa z radością przygotowujemy się na Jego powtórne przyjście na końcu czasów (aspekt eschatologiczny),
- okres od 17 do 24 grudnia włącznie, stanowiący bezpośrednie przygotowanie do nadchodzących Świąt Bożego Narodzenia.
Adwent nie jest czasem ścisłej pokuty (jak ma to miejsce w okresie Wielkiego Postu), choć stanowi zachętę do godnego przygotowania się na spotkanie Chrystusa przez podjęcie nawrócenia w swoim życiu. Z tego względu w czasie Adwentu co do zasady używa się fioletowych szat liturgicznych. Jedynie w czasie III niedzieli Adwentu - niedzieli Gaudete (od słów antyfony "Gaudete in Domino semper" - "Radujcie się zawsze w Panu") dozwolone jest użycie szat liturgicznych koloru różowego. Róż symbolizować ma radość z będącego coraz bliżej Chrystusa, Światłości świata - jest to bowiem fiolet, tyle że opromieniony jasnym światłem. Wyjątek stanowi także przypadająca 8 grudnia uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (używa się szat koloru białego), będące w naszej diecezji obowiązkowym wspomnienie św. Barbary 4 grudnia (kolor czerwony) i - oczywiście - msze roratnie.
"Okres Adwentu ma podwójny charakter. Jest okresem przygotowania do uroczystości Narodzenia Pańskiego, przez którą wspominamy pierwsze przyjście Syna Bożego do ludzi. Równocześnie jest okresem, w którym przez wspomnienie pierwszego przyjścia Chrystusa kieruje się dusze ku oczekiwaniu Jego powtórnego przyjścia na końcu czasów. Z obu tych względów Adwent jest okresem pobożnego i radosnego oczekiwania" ("Ogólne normy roku liturgicznego i kalendarza", 39).
Zgodnie z tym Adwent dzieli się na dwie części:
- okres od początku Adwentu do 16 grudnia włącznie, kiedy wspominając pierwsze przyjście Chrystusa z radością przygotowujemy się na Jego powtórne przyjście na końcu czasów (aspekt eschatologiczny),
- okres od 17 do 24 grudnia włącznie, stanowiący bezpośrednie przygotowanie do nadchodzących Świąt Bożego Narodzenia.
Adwent nie jest czasem ścisłej pokuty (jak ma to miejsce w okresie Wielkiego Postu), choć stanowi zachętę do godnego przygotowania się na spotkanie Chrystusa przez podjęcie nawrócenia w swoim życiu. Z tego względu w czasie Adwentu co do zasady używa się fioletowych szat liturgicznych. Jedynie w czasie III niedzieli Adwentu - niedzieli Gaudete (od słów antyfony "Gaudete in Domino semper" - "Radujcie się zawsze w Panu") dozwolone jest użycie szat liturgicznych koloru różowego. Róż symbolizować ma radość z będącego coraz bliżej Chrystusa, Światłości świata - jest to bowiem fiolet, tyle że opromieniony jasnym światłem. Wyjątek stanowi także przypadająca 8 grudnia uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (używa się szat koloru białego), będące w naszej diecezji obowiązkowym wspomnienie św. Barbary 4 grudnia (kolor czerwony) i - oczywiście - msze roratnie.
Roraty - specjalne adwentowe msze ku czci Najświętszej Maryi Panny, to tradycja sięgająca w Polsce XIII wieku. Ich nazwa pochodzi od słów łacińskiej antyfony "Rorate caeli desuper" - "Spuśćcie rosę niebosa". Podczas ich odprawiania używa się białych szat liturgicznych, podkreślających czystość i niewinność Maryi, którą symbolizuje zapalona dodatkowa świeca, najczęściej także biała, znajdująca się w pobliżu ołtarza. W czasie Roratów - inaczej niż podczas innych mszy adwentowych, nawet niedzielnych - odśpiewywany jest hymn "Chwała na wysokości Bogu" ("Gloria"). W wielu kościołach, w tym w naszym, Msza rozpoczyna się przy zgaszonych światłach, które zapalane są dopiero na dźwięk "Glorii", co dodatkowo podkreśla radość z nadejścia Chrystusa.
Przyjdź do nas, przyjdź Panie Jezu. Amen.
Przyjdź do nas przyjdź, wszyscy Cię czekamy.
Marana tha. Przyjdź, Panie, przyjdź.